Aankomst in Thailand

Na een half uur vertraging vertrok ons vliegtuig richting Bangkok. Blijkbaar is het in sommige delen van Nederland nog vakantie, want er gaan ook best wat kinderen op deze vlucht mee. Naast een heleboel onbekende passagiers zat ook Paul de Leeuw met zijn gezin bij ons in het vliegtuig. En nee Richard, we hebben geen Bob en Annie nagedaan. We spraken nog even met een Amerikaanse. Zij was vanuit Palm Springs, via Atlanta, Amsterdam, Bangkok op weg naar Tokio. En dat allemaal omdat zij de overstap in Atlanta naar Tokio had gemist. Pff ik moet er niet aan denken. Ben blij dat wij een rechtstreekse vlucht hebben. Binnen een kwartier waren we door de douane en hadden we de bagage van de band gehaald.

Bij aankomst in Bangkok zagen we goed dat we in een andere wereld zijn beland. Aan de ene kant zie je meer wolkenkrabbers dan in Manhattan NY. Tussen de wolkenkrabbers staan krotten. Zowel flats als houten en/of golfplaten huisjes. Ons hotel ligt aan de rivier die door Bangkok stroomt. We hebben op de 24e etage een kamer met zicht op de rivier. Genoeg te zien dus.

Na het inchecken zijn we direct via de shuttle boot van het hotel naar de centrale pier gevaren. Op die pier komen alle openbare boten uit. Een busstation op het water. We hadden eerst het plan om de middag in de stad door te brengen. Omdat we toch een beetje lui waren na de reis, hebben we een longtailboot gehuurd. Wij kozen voor de siteseeing tour van 2 uur. Wat hebben we veel gezien. Uiteraard een stuk over de rivier gevaren. Daarna door een deel van de kanalen in het stuk achter de rivier. En dat zijn er veel. We begrijpen nu ook waarom Bangkok ook wel het Venetië van het Oosten genoemd wordt. Sommige huizen zijn zo vervallen dat je het eigenlijk geen huis meer kunt noemen. Onderweg zie je regelmatig kinderen zwemmen in de rivier. Moet er niet aandenken. Zo schoon ziet en ruikt het water niet.

De schipper had zijn verstandelijk beperkte zoon bij zich. Die jongen vond het mooi als de schipper hard ging. Wel jammer dat de foto's daarom niet allemaal even scherp zijn. Aan het eind van de rondvaart hing iemand aan een doorgerotten metalen leuning van een trap in het water. Het meisje probeerde er uit te komen, maar dat lukte niet. Trap hing iets boven het water en de afstand tot de betonnen tree was te groot. Hij moeder hield het meisje aan haar bovenarms vast. De vader stond boven de moeder en keek er vooral naar. Het meisje huilde en riep. De schipper voer eerst door en keek naar ons. Wij keken ook en wezen naar het meisje. De schipper stopte, ging achteruit en legde de boot naast het meisje. Hij pakte het meisje vasts en trok haar de boot op. Tijdens het overstappen, brak de leuning af en wat overbleef was een kale stenen trap. Daarna zette de schipper haar aan de kant. Het meisje moest hard huilen en bleef buigen en danken.

Nu zijn we terug in het hotel en komen bij van onze eerste dag in Thailand. Hoewel. Zojuist ging de bel en stond een dame voor de deur die een heel onduidelijk verhaal had. Haar slechte Engels hielp ook niet. Ik verstond "I, bed, 5 minutes" dus riep ik Wim en gebaarde de vrouw binnen te komen  . Ik dacht eigenlijk dat ze iets was vergeten en zag Wim met angst en grote ogen kijken. Ze was al iets ouder en niet echt aantrekkelijk. Ze liep direct naar de slaapkamer, Wim volgde haar op zijn hoede (er lagen allemaal spullen van ons op bed) toen bleek dat zij de kamer gereed wilde maken voor de nacht. Dus het bed opslaan, pantoffels klaarzetten opeen doekje naasten bed en kwam ze extra flesjes water brengen. Wij hebben zo gelachen toen zij weg was. Wim die zei: ik ben niet snel bang, maar dacht "die vrouw en bed is geen gewenste combi" haha.